Soichiro Honda urodził się 17 listopada 1906 roku w japońskiej wsi Komyo (obecnie Tenryu). Rodzice bardzo przestrzegali dyscypliny, ale Soichiro zapamiętał ten okres pozytywnie. Ojciec był kowalem, prowadził także własny sklep rowerowy.
Odziedziczone po tacie zdolności manualne oraz zainteresowanie maszynami pozwoliły wykazać się młodemu Soichiro już na praktykach w Art Shokai. Rozpoczął je w wieku 15 lat, natchniony reklamą serwisu samochodowego i wspomnieniami po pierwszej wizycie samochodu w rodzinnej wiosce. Pracę zdobył bez jakiejkolwiek protekcji, po własnoręcznym napisaniu listu z prośbą do tokijskiej firmy. Otrzymał od niej zakwaterowanie, wyżywienie i kieszonkowe. O płacy nie było mowy. Ten okres życia w dużej mierze zaważył jednak na przyszłości Soichiro Hondy.
W stronę szybkości
Soichiro Honda nabył w Art Shokai bogatego doświadczenia. Dotyczyło one z jednej strony prowadzenia biznesu, w tym kontaktów z klientami, jak i technicznej strony przedsiębiorstwa nawet w obrębie produkcji tłoków. Motocykle i samochody, trafiające do serwisu, stanowiły własność ograniczonej warstwy społecznej, którą stać było na import pojazdów. Dzięki temu Honda i jego szefowie Sakakibara poszerzali swoją wiedzę o zagranicznych rozwiązaniach w przemyśle motoryzacyjnym.
Fascynacja sportami motorowymi przyszła z europejskich Grand Prix i Le Mans 24, a także amerykańskiego Indianapolis 500. Wzrost zainteresowania tego typu rywalizacją pokrywa się z epoką Taishō, czyli liberalnych ruchów i demokratycznych rządów w Japonii.
W 1923 roku spółka braci Sakakibara rozpoczęła produkcję samochodów wyścigowych. Pierwszym modelem był "Art Daimler" wyposażony w silnik Daimlera. W następnym aucie nazwanym "Curtiss" umieszczono jednostkę napędową z amerykańskiego dwupłatowca o tym samym imieniu. "Curtiss" już w 1924 roku wygrał piątą edycję Japan Motor Car Championship. Honda, wówczas 17-letni asystujący inżynier, przyczynił się do tego sukcesu uwiecznionego na poniższym zdjęciu (Soichiro Honda znajduje się na nim pomiędzy braćmi Sakakibara).
Źródło: Honda Motor Company.
20-letni Honda uniknął powołania do armii dzięki diagnozie wojskowego lekarza. Okazało się, że Soichiro nie rozpoznaje kolorów. Dolegliwość ta pozwoliła ukończyć naukę zawodu i dać upust talentowi wynalazcy. Tytuł "The Edison Hamamatsu" był jednym z kroków na drodze wykraczającej poza warsztat naprawczy.
Praca i edukacja
Praca w oddziale Art Shokai w Hamamatsu nabierała tempa. Początkowo zatrudniano tylko jednego pracownika, w 1935 roku było ich już trzydziestu. Wśród nich świeżo poślubiona Sachi oraz Benjiro Honda, młodszy brat Soichiro. Sachi pomagała w prowadzeniu rachunkowości, a także przygotowywaniu posiłków dla pracowników.
Źródło: Honda Motor Company.
Soichiro Honda realizował się jako wynalazca. Jeden z jego pomysłów widoczny jest na zdjęciu powyżej. To podnośnik samochodowy.
7 czerwca 1936 roku na Tamagawa Speedway dochodzi do poważnego wypadku. Benjiro zostaje ciężko ranny, a Soichiro odnosi lekkie obrażenia. Po wydarzeniu na pierwszym torze w Japonii, pomimo protestów żony, Honda wziął udział w kolejnych zawodach. Na decyzji o odstąpieniu od sportu motorowego zaważyła wojna z Chinami. Japonia weszła w ciemne lata swojej historii.
Praca i studia nad metalurgią zmieniły oblicze Hondy. Dwa lata równoczesnych zajęć postarzały Soichiro, ale umożliwiły rozpoczęcie produkcji pierścieni tłokowych dla Toyoty oraz Nakajima Aircraft. Pierwsze podejście do kontraktu nie było udane. Z partii 50 pierścieni kontrolę jakości przeszły tylko 3 sztuki. Dwa lata wizyt na uniwersytetach i w przedsiębiorstwach specjalizujących się w produkcji stali otworzyły drogę do pełnego sukcesu. Firma wydzielona z Art Shokai Hamamatsu pod marką Tokai Seiki zatrudniała w tym czasie ponad 2000 osób.
672-krotnie szybsza produkcja śmigieł
Przystąpienie Japonii do wojny na Pacyfiku całkowicie zmieniło firmę, której 40% udziałów przejęła Toyota. Soichiro stracił uzyskane niespełna trzy lata wcześniej stanowisko prezesa, a przy produkcji mogły pomagać już tylko kobiety. Sytuacja zmusiła Hondę do automatyzacja procesu produkcji pierścieni tłokowych.
Wymóg realizacji zleceń dla armii przełożył się na przyspieszenie produkcji śmigieł lotniczych. Dzięki wynalazkowi Hondy, firma Nippon Gakki (obecnie Yamaha) mogła wytwarzać jedno śmigło co piętnaście minut zamiast tygodnia.
Naloty, trzęsienie ziemi i ostatecznie klęska militarna totalnie przeobraziły Japonię, jak i życie Soichiro Hondy. Rozpoczął się rozdział pod nazwą Honda Motor Company.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz