Postawny Austriak spod znaku Skorpiona diametralnie zmienił swoje nawyki żywieniowe. Dzięki jabłkom stracił 30 kilogramów, by zdobywać rekordy na torze wyścigowym. Carlo Abarth zapisał się w historii motoryzacji tysiącami osiągnięć.
Urodził się w 1908 roku jako Karl Albert Abarth w Wiedniu w ówczesnych Austro-Węgrzech. Już jako jedenastolatek ujawnił swój talent, pokonując starsze dzieci samodzielnie zmodyfikowanym skuterem. W wieku 17 lat projektował rowery i motocykle. Pierwsze zwycięstwo w oficjalnym wyścigu odnotował 29 lipca 1928 roku. Dwa lata później Abarth na własnoręcznie zbudowanym motocyklu zdobył tytuł mistrza Europy. Sukces ten powtórzył jeszcze czterokrotnie, łącząc zamiłowanie do prędkości z pracą konstruktora.
Jedno- i dwuślady
Wypadek przerwał jednak karierę rajdowca, otwierając przed Abarthem nowe wyzwania. W 1934 roku pokonał Orient Express. Pociąg nie miał szans w rywalizacji z motocyklem z bocznym wózkiem. Abarth sam zbudował taki pojazd, by wykazać jego wyższość na wymagającej, ponad 1300-kilometrowej trasie z Wiednia do Ostendy. Następny wypadek w 1938 roku na długie lata powstrzymał Carlo przed ściganiem się.
W okresie powojennym dwukrotnie spróbował założyć firmę motoryzacyjną. Compagnia Industriale Sportiva Italia (Cistalia) opierała się na współpracy z Piero Dusio. W projekt zaangażowani byli również Rudolf Hruska, Dante Giacosa, Giovanni Savonuzzi i Piero Taruffi. Większość samochodów wykonywano ręcznie, korzystając z podzespołów Fiata. Ultralekki D46 pokonywał bardziej utytułowane samochody, a 202 przypomniał o sobie w jednej ze współczesnych gier wideo. Istotny wpływ na funkcjonowanie firmy miały zlecenia od Ferdinanda Porsche. Niestety, Dusio wycofał się z przedsięwzięcia, które pozostawiło po sobie także rozpoznawalny model Porsche 360 Cisitalia.
Sukcesy pod własną marką
Z "Cisitalia" nie udało się, ale pod własnym nazwiskiem i znakiem skorpiona było znacznie łatwiej. Szerokie możliwości otworzyły się dzięki pieniądzom od Armando Scagliariniego, ojca kierowcy, z którym współpracował Abarth. Od 1949 roku datuje się intensywny rozwój marki, począwszy od budowy rur wydechowych i zestawów tuningowych po własne modele. Pierwszym z nich był "204 A Roadster" powstały na bazie Fiata 1100. Niemal od razu przyszły sukcesy w 1100 Sport Championship oraz Formule 2. Produkcja układów wydechowych sięgnęła 300 tysięcy rocznie, firma zatrudniała 375 osób.
W 1965 Abarth osobiście ustanowił szereg rekordów na Autodromo Nazionale Monza. Dieta oparta na jabłkach pozwoliła mu mocno zbić wagę. Swoją formę potwierdził rekordem przyspieszenia w klasie G, siedząc za kierownicą "1000 monoposto record", a dzień później zrobił to samo w jednoosobowym pojeździe w klasie E. Wpisał się tym samym na listę 113 międzynarodowych rekordów ustanowionych przez markę Abarth w latach 1956-1966. Pasmo sukcesów i niepobitych wyników rozciągało się od torów w Nürburgring i Monte Carlo po Monza, Mille Miglia i Targa Florio. W ciągu 22 lat marka Abarth odnotowała 10 000 zwycięstw.
W 1971 roku Carlo sprzedał firmę Fiatowi, pozostawiając sobie stanowisko prezesa. Koncern po śmierci pomysłodawcy tej marki od 1979 roku samodzielnie kierował jej losem.
Foto: Abarth, Carlo Abarth Foundation, The Officine Abarth Classiche
