Najbardziej popularnym typem pojazdu była wówczas lekka ciężarówka. Wikov zdecydował się jednak skupić na obu kierunkach. Wyprodukował około 100 samochodów ciężarowych i 800 osobówek. Powstawały one od 1924 roku. Po kilku prototypach przyszedł czas na małoseryjną produkcję dla bogatych klientów. Marketing i polityka sprzedaży były ważne także kilkadziesiąt lat temu, dlatego żywy był spór o to, dla kogo będzie adresowany nowy produkt. Wikov 7/28 z 1925 roku z czterocylindrowym silnikiem OHC rozwiał te wątpliwości, ale nie zmienił podejścia właścicieli firmy. Klasa średnia i wyższa kupiła tylko 280 egzemplarzy. Kolejny model zaprezentowano siedem lat później. Wikov 35, posiadający rewelacyjne właściwości aerodynamiczne, znalazł jedynie 150 klientów. Samochód ten miał kierownicę po lewej stronie i stanowił bazę do przygotowania pierwszego, czechosłowackiego sportowego auta. Wikov 35 "Kapka" był rewolucyjny także w światowej skali za sprawą swojego intrygującego wyglądu.
Warto podkreślić, że pierwsze próby opracowania powierzchni aerodynamicznej były odzwierciedleniem wizji twórców. Bez badań i ustalania współczynników oporu z barierą 100 km/h poradził sobie Camille Jenatzy. W 1899 roku ten belgijski kierowca wyścigowy oraz inżynier ustanowił rekord prędkości w samochodzie o napędzie elektrycznym "La Jamais Contente". Pojazd wyglądał jak torpeda na kołach. Czy faktycznie tak jest, można przekonać się w muzeum we francuskim Compiegne. Siedem lat później kolejną granicę przekroczył Fred Marriott. Jego "Stanley Rocket" o napędzie parowym pędził z prędkością ponad 200 km/h. Opływowa karoseria ze sklejki i płótna przykrywała większość elementów konstrukcji. Niestety, model nie przetrwał następnej próby bicia rekordu. Przełom w projektowaniu nastąpił dzięki węgierskiemu inżynierowi. Pál Járay wykorzystał doświadczenie przy usprawnianiu sterowców i prace w tunelu aerodynamicznym do optymalizowania kształtu samochodów. Pomysły Járay'a wykorzystał on sam w 1923 roku w samodzielnie skonstruowanym aucie, a także współpracujące z designerem firmy Adler, Apollo, Audi, Chrysler, Dixi, Ford, Jawa, Maybach, Mercedes-Benz, Steyr. Najwierniej zasad Járay'a trzymała się jednak Tatra. W 1931 roku w Pradze podczas prezentacji "Kapki" błysnęła jednak inna marka. Za sprawą Wikova oniemieli rozdający wówczas karty w branży Hans Ledwinka i Ferdinand Porsche.
Podczas II wojny światowej Wikov musiał realizować zlecenia dla niemieckiej gospodarki. W 1948 roku firmę znacjonalizowano, funkcjonowała dalej pod nazwą Agrostroj Prostejov. Dzisiejszy Wikov nawiązuje do bogatej tradycji i korzeni sięgających XIX wieku, kiedy to założyciele firmy działali niezależnie. Reaktywowana marka może pochwalić się ponownie zleceniami w obszarze motoryzacji, w tym produkcją przekładni i skrzyń biegów. Jest także kontynuatorem marki Skody specjalizującej się w kołach zębatych. I to dość pokaźnych rozmiarów.
Foto: Wikov
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz